Żelki (pianki?) od Essence

Żelki okazały się być zbawieniem, ale najpierw kawałek historii, bo dawno nie było historii, a opowiadanie o swoich porażkach jest takie fascynujące, kiedy ma się je już za sobą. Ah, chciałam jeszcze dodać, póki pamiętam, że naszła mnie ochota na zabawę we wszelkie mniej lub bardziej kosmetyczne tagi, więc się w nie niebawem pobawię, z braku kanału na jutjubie służącego do czegoś poza dodawaniem do ulubionych - na blogu, oczekujcie więc paru bezsensownych notek.

Kreska na powiece to był dla mnie kiedyś dawno taki synonim czystej dorosłości, zajebistości, mistrzowskości pod każdym względem i z każdej perspektywy. Zachwycająca wydawała się nawet taka krzywawa, pokraczna, czarna i w sumie całkiem szkaradna kreska, bo była kreską i to wystarczyło. Właściwie był jeszcze drugi powód - ja tak nie umiałam. Później odkryłam możliwość i prostość malowania linii wodnej na czarną czerń, co zbiegło się z, dość śmiesznym z perspektywy czasu, początkiem moich czarno-mrocznych ciuchowo-muzycznych przygód, które pośrednio trwają po dziś dzień, ale są już dużo mniej żałosne. Tak, byłam kinder metalem. Nieważne, jak to wyglądało, ważne, że czułam się fajna. Później uświadomiłam sobie, jak to wygląda, więc porzuciłam na długi czas pisadła do malowania wszelkich kresek, stwierdzając, że i tak nigdy nie dojdę do ideału, więc właściwie nie ma sensu najmniejszego się nimi zajmować. I tak trwał ten stan bezkreskowia, aż tu nagle doszłam do wniosku, że jednak to możliwe, dam radę! Zerwałam łańcuchy i poleciałam jak na skrzydłach po żelowy liner Inglota. Udało się! I tak rozpoczęła się moja pełna uniesień i odwzajemniona miłość do żelek. Dzisiaj porozmawiamy o żelkach od Essence.

Żelki od Essence tak naprawdę nie mają nic wspólnego z żelkami, nie leżały nigdy koło żelek, najwyżej koło bitej śmietany, kremu do tortów z proszku albo serka Bakuś, ale na pewno nie koło żelek. To tak na wstępie.

ESSENCE Gel Eyeliner

Występuje to-to w czterech kolorach, które według mojego aparatu przy możliwym do uzyskania w moim pokoju oświetleniu są takie same, ale według oficjalnych danych - jest inaczej:

* 01 Midnight in Paris - matowa czerń

* 02 London Baby - ciemny brąz z lekkimi drobinkami

* 03 Berlin Rocks - ciemny fiolet z lekkimi drobinkami

* 04 I Love NYC - szmaragdowy z drobinkami

Nadający nazwy kosmetykom Essence chyba mają wyjebane na geografię i uznają NYC za europejską stolicę, albo nie było żadnego konceptu europejskich stolic, który w sumie byłby fajny. Cena jednej żelki to jedenaście złotych, za które dostajemy trzy mililitry samego linera i pół kilo szkła, w które ów jest zapakowany. Oczywiście druga szafa, ewentualnie ta dziwna - Douglasowa, w której jest trochę z pierwszej, trochę z drugiej, trochę z kosmosu, ale tam dostępne są tylko trzy kolory (te europejskie).

ESSENCE Gel Eyeliner, 01 Midnight in Paris

ESSENCE Gel Eyeliner, 02 London Baby

ESSENCE Gel Eyeliner, 03 Berlin Rocks

ESSENCE Gel Eyeliner, 04 I Love NYC

(jakby tam ktoś palucha nie wsadził, to byłby chory)

Mogę powiedzieć, że paromiesięczne stanie w pudełku nie szkodzi ani linerowi otwartemu, ani linerowi zamkniętemu (w sensie - zamkniętemu od nowości, nie że zakręconemu), więc mamy pierwszą zaletę do kolekcji. Kolejną zaletą są kolory - same kolory, nie ich różnorodność - które prezentują się ładnie, miło, uniwersalnie i jeśli Essence ma zamiar poprzestać na tych odcieniach w stałej ofercie, to zostały dobrane idealnie. Ilość produktu w opakowaniu nie jest zabójcza, co jest ogromnie pożądane, ponieważ nie nastanie poczucie marnotrawienia kosmetyków, kiedy wyschnięte, prawie pełne gigantyczne słoje a'la Inglot miałyby wylądować w śmietniku. Tę ilość, jaką proponuje Essence można spokojnie wykorzystać w sześć miesięcy, które mamy na zużycie linera. Bardzo ładnie wygląda rozprowadzanie na powiece, chociaż konsystencja nie jest niczym szczególnym - zbyt rzadka i rozmemłana. Dobrym pędzelkiem kreski maluje się łatwo i szybko, ja ze swojej strony polecam zgiętego Inglota, bo żeby używać tego, który do żelek proponuje Essence, trzeba być w tym temacie bardzo pro, a ja nie jestem ani trochę pro. Trwałość powala na kolana, demakijaż przy mocnej kresce trwa od zmierzchu do świtu, co jest fajne, dopóki nie trzeba go faktycznie wykonać.

W sumie jedyną wadą jest ta zbyt rzadka konsystencja, która daje się we znaki przy nabieraniu kosmetyku na pędzelek, ale to zapewne ona sprawia, że cholerstwo nie kamienieje po tygodniu, więc można wybaczyć i z czystym sercem polecić, bo to bardzo miła rzecz.

Byłoby super, gdyby blogspot zechciał współpracować i pozwolił mi wrzucić swatche na skórze, naprawdę - cudownie.

01, 02, 03, 04

O.