Kolekcja Inglotów

Jak ja nie znoszę nie mieć czasu. Czuję, że wszystko robię na odpieprz się, a końca nie widać. Szukanie mieszkania rządzi, proces kwalifikacji na studia też. Nie stresowałam się maturą, a jak wszystko jest na najlepszej drodze do happy endu, mnie podgryzają i zagryzają nerwy. Szału można dostać i popieprzenia zmysłów. A jak w przyszłym tygodniu pojadę w końcu na zakupy, to marny mój los. Ale wcześniej zrobię milion innych rzeczy, których wykonanie doprowadzi mnie do takiego stanu, że będę wolała spanie nawet od zakupów. To już będzie paranoja. Ciężka. Jedyna notka, na jaką ewentualnie mnie jeszcze stać, to prezentacja mojej kolekcji Inglotowych cieni, w którą zagłębię się w okresie bardziej sprzyjającej radosnej paplaninie od rzeczy, jaką zwykle przy takich okazjach uprawiam.

Pozdrawiam znad pustej butelki po Cisowiance Perlaż.